Rucewo –  jest położone 2 km na zachód od Złotnik Kujawskich. Pierwszym znanym właścicielem tej osady był Jan z Rucewa, prawdopodobnie syn Mikołaja ze Sciborza z rodu Mościców – Ostojczyków. Jan z Rucewa pojawia się w źródłach w roku 1327, jego żoną była Ludka (Ludmiła), córka Wincentego ze Smogorzewa, sędziego inowrocławskiego. Zmarł bezpotomnie około roku 1363. Rucewo odziedziczył po nim prawdopodobnie bratanek Bychnio (syn Mikołaja). Następnym znanym właścicielem wsi był starosta bydgoski i kasztelan lądzki Janusz z Brzozogłów, Sulęcina i Rucewa, który odegrał znaczną rolę w czasie wielkiej wojny z Krzyżakami, zmarły około roku 1425. Jego syn, Jarosław Brzozogłowy z Ludziska h. Grzymała, sędzia inowrocławski odziedziczył po ojcu czwartą część Rucewa (zmarł po roku 1470). Rucewo leżało w powiecie bydgoskim i należało do parafii w Lisewie Kościelnym. W roku 1583 Rucewo było własnością Jakuba Niemojewskiego i P. Racięskiego. Wieś wchodziła w skład parafii w Pęchowie. Część Rucewa należąca do Jadwigi Zakrzewskiej i Adama Lubstowskiego h. Leszczyc, starosty kruszwickiego (zmarłego 24.XII.1635 roku) została  w roku 1636 nadana klasztorowi Franciszkanów w Inowrocławiu. Około roku 1752 Rucewo należało do wspomnianego już Wincentego Kosmowskiego h. Kościesza, który dzierżył również położone w pobliżu Dobrogościce i Krężoły.

Dane opracowano na podstawie prac Pana Piotra Woźniaka i Pana Grzegorza Webera oraz innych dostępnych materiałów źródłowych