Kazimierz Pirowicz urodził się 29.01.1914 r. w Jaksicach. W 1921 r. rozpoczął naukę w szkole powszechnej w Jaksicach, którą ukończył w 1928 r. Od 15 roku życia rozpoczął pracę w rolnictwie na probostwie w Jaksicach, którym kierował Szczepan Wawrzyniak. Mając 21 lat został powołany do służby wojskowej. 29.12.1938 r. powrócił do rodzinnej wioski i rozpoczął tam od 01.06.1938 r. na pracę na poczcie. Od 01.06.1939 r. przeniesiony został na pocztę do Złotnik Kujawskich. 17.09.1939 r. został zabrany do niewoli niemieckiej do Puszczy Kampinoskiej pod Warszawą. Stamtąd wywieziony został do łagru dla jeńców w Rawie Mazowieckiej. Tam przebywał trzy tygodnie i po tym okresie wywieziono go do Potulic. Tam przebywał do 28.11.1939 r. Z Potulic wywieziony został na roboty przymusowe do Niemiec. Tam pracował łącznie do 04.03.1945 r. Po zakończeniu wojny wrócił do Jaksic i podjął prace w Cukrowni Tuczno. 10.06.1945 r. powtórnie powołany został do Armii Polskiej z której zwolniony został w grudniu 1945 r.

Na Wójta Gminy powołany został przez Komitet Powiatowy od 01.01.1947 r. i pracował na tym stanowisku do 01.01.1972 r. Społecznik, twórca pierwszego powojennego samorządu przez ok. 25 lat kierował gminą przyczyniając się do jej rozwoju. W czasie wykonywania swej pracy Pan Pirowicz wiele czasu poświęcił w budowę dróg, melioracji i innych spraw związanych z gospodarką rolną, Swoją pracę wykonywał z wielkim poświęceniem. Był jej bez reszty oddany, czym zyskiwał sobie aprobatę i uznanie społeczeństwa. Dzięki wytężonej pracy Gmina Złotniki Kujawskie otrzymała tytuł „Najlepszej Gminy w Województwie Bydgoskim”. Za swoją pracę na rzecz Gminy i jej mieszkańców otrzymał dyplom „Laur Pokoleń”, odznaczony został Srebrnym i Złotym Krzyżem Zasługi, medalem 50-lecia Polski Ludowej. W okresie swej pracy dużo uwagi poświęcał oświacie, kulturze, pracy z młodzieżą. Pomagał w budowie klubów wiejskich oraz szkoły w Złotnikach Kujawskich.