Pod koniec XVI wieku właścicielem wsi  był J. Pławiński h. Junosza. Wieś należała do parafii w Pęchowie i znajdowała się na terenie powiatu bydgoskiego. W XVII wieku Dąbrówka przynajmniej w części należała nadal do rodziny Pławińskich. Możliwe, że w tym czasie czy to w wyniku kupna czy też działów rodzinnych część Dąbrówki znalazła się w posiadaniu rodziny Lubstowskich h. Leszczyc. W początkach XVIII wieku połowa Dąbrówki należała do Marcina Pławińskiego, drugą część wsi posiadał Maciej Lubstowski, który w roku 1717 sprzedał ją Andrzejowi Komierowskiemu h. Pomian z Komierowa w powiecie nakielskim. Marcin Pławiński dnia 25 VII 1718 roku odsprzedał Andrzejowi Komierowskiemu swoją części wsi, co pociągnęło za sobą faktyczne posiadanie obu części Dąbrówki przez Komierowskiego. W roku 1724 dziedzicem Dąbrówki został Jan Komierowski, który odkupił ją zapewne od brata Andrzeja. Około roku 1735 Jan Komierowski opuścił Kujawy i przeniósł się na Litwę, a Dąbrówka przeszła w ręce jego bratanka Józefa Komierowskiego.

W latach 1764 – 1767 Józef Komierowski toczył spór sądowy z Pławińskimi, dziedzicami drugiej połowy Dąbrówki,  który zakończył się dla niego pomyślnie – wieś przeszła w całości w jego ręce. W roku 1777 majątek dąbrowiecki nabył od Józefa brat jego Stanisław Komierowski, łowczy bydgoski (zmarły 19 VIII 1793 roku w Komierowie). Dąbrówka pozostawała w rękach jego syna Jakuba jeszcze w XIX wieku.